Στο έργο κάθε δημιουργού (μεγάλου ή μικρού) συνυπάρχουν δύο στοιχεία, η συγκίνηση και η διανόηση. Η συγκίνηση είναι μια διαδικασία ατομική και εσωστρεφής, είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί και σίγουρα αδύνατον να διδαχθεί.
Είναι αυτό που συχνά αναφέρεται ως “ταλέντο”. Από την άλλη πλευρά η διανοητική διαδικασία δηλαδή το σύνολο των γνωστικών ικανοτήτων του δημιουργού, της αντίληψης, της μνήμης, του συνειρμού, της φαντασίας και γενικότερα της ικανότητας προσαρμογής σε νέες καταστάσεις, μπορεί να μετρηθεί, αφορά τις πρακτικές δεξιότητες του, και σχετίζεται με την ικανότητα του να συνθέτει και να αφομοιώνει την διδαχθείσα γνώση.
Η συγχώνευση αυτών των δύο στοιχείων είναι ή αρχή της δημιουργικής διαδικασίας και της καλλιτεχνικής έκφρασης. Είναι το μέσο που διαθέτει ο δημιουργός για να εκφράσει τα συναισθήματά του, να ανακοινώσει, να δημοσιοποιήσει και να προβάλει το πνευματικό του προϊόν.